به گزارش پایگاه خبری دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، نانوفناوری امروزه شاهد پیشرفت‌های چشم‌گیری در زمینه ساخت نانومواد و استفاده از روش‌ها و مواد جدید بوده است. با توسعه مواد یا روش‌های جدید نگرانی برای آلودگی زیست‌محیطی توسط نانوذرات تولید شده از روش‌های شیمیایی و تولید محصولات جانبی خطرناک دو چندان شده است. بنابراین نیاز به روش‌های مبتنی بر شیمی سبز که تمیز، غیرسمی و سازگار با محیط‌زیست هستند، وجود دارد. سنتز نانوذرات با استفاده از روش‌های شیمی سبز از سال 1990 مورد توجه واقع شد. استفاده از گیاهان سبز برای تهیه زیستی نانوذرات یک امکان هیجان‌انگیز و تا حد زیادی ناشناخته است. امروزه استفاده از اصول شیمی سبز جایگاه ویژه‌ای در پژوهش‌ها پیدا کرده است.

مجید قشنگ ضمن اشاره به درخت گردو به‌عنوان یک گزینه مناسب جهت سنتز سبز نانوذرات گفت: «با توجه به این مطلب که درخت گردو یکی از فراوان‌ترین درختان موجود در ایران است، از این‌ رو در این طرح سعی شده است با بهره‌گیری از عصاره پوست سبز گردو نانوذرات نانوکامپوزیتی با خاصیت مغناطیسی سنتز شود».

وی در ادامه افزود: «در طرح حاضر از یک روش کم‌هزینه و دوستدار محیط‌زیست و با استفاده از مواد زائد باغی جهت تولید نانوذرات مغناطیسی با خواص بهینه استفاده شده است».

نانوذرات مغناطیسی تولید شده در این طرح به دلیل دارا بودن ابعاد کوچک‌تر نسبت به نمونه‌های مشابه از کارایی مغناطیسی بالایی برخوردار است. در واقع استفاده از عصاره پوست گردو دلیل دست‌یابی به مورفولوژی و اندازه یکنواخت نانوذرات بوده است.

این محقق توضیح داد: «در این پژوهش نانوذرات نانوکامپوزیتی با خاصیت مغناطیسی NiFe2O4// CeO2 سنتز شده است. بدین منظور از کلرید نیکل و آهن و همچنین نیترات سریم با نسبت مولی معین استفاده شد. سپس عصاره پوست سبز گردو همراه با آمینواتانول با نسبت‌های معین به‌ صورت قطره‌قطره اضافه شد. اثر نسبت‌های مختلف عصاره بر اندازه، مورفولوژی و خواص مغناطیسی نانوذرات به کمک روش‌های پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی و EDX بررسی شد».

بر اساس تصاویر میکروسکوپی به‌دست‌آمده، اندازه نانوذرات در حدود 27 تا 51 نانومتر بوده است که با افزایش غلظت عصاره پوست گردو نانوذرات کوچک‌تر شده و خواص مغناطیسی بهبود یافته است.